Remembering Lenin

Het was in de zomer van 2005 dat ik voor het project Visions of Paradise in Liepāja, Letland aan het werk was. Ik woonde in Karosta een vroegere min of meer geheime militaire Russisch basis. Mijn bed stond in een oud gebouw wat onderdeel was geweest van de huishouding van de laatste Tsaar Nicolaas de tweede.

Vanaf de eerste dag fascineerde mij een wit standbeeld van een jongetje. Het stond in de hal. Telkens als ik erlangs liep dacht wie is dat. Echter opgeslorpt door mijn eigen project kwam ik er niet toe om er achter aan te gaan. Op een dag echter toen Solga Eglite die me assisteerde met Visions of Paradise het beeld zag kwam het antwoord. Ze werd helemaal overvallen door een emotie die dit beeld bij haar opriep. Ze stak meteen van wal met haar verhaal. Ik zei:”stop, wacht”, ik rende naar mijn kamer pakte de camera en Solga verteld.

Anne Verhoijsen
Amsterdam 2012

Это было летом 2005 года, я готовила проект Видения Рая в Лиепае в Латвии. Я жила в бывшем Кароста более или менее тайная русская военная база. Моя кровать была в старом здании, которое было частью семьи последнего царя Николая второго.

С первого дня меня очаровала белая статуя мальчика. Он стоял в зале. Всякий раз, когда я проходила мимо думала кто он. Тем не менее,меня поглощал мой собственный проект,но я нашла время чтобы вернуться. В один прекрасный день, когда Солга Эглите, которая помогала мне с проэктом Видения Рая, увидела этот бюст она была полностью под властью эмоций.У нее был ответ на мой вопрос. Я сказал “стоп, подожди,” Я побежала в свою комнату, схватил камеру и Солга начала рассказ.

Анна Верхойзен
Амстердам 2012