[dutch]Maandag 20 april[/dutch][english]Monday, 20 April[/english]

[dutch]

Maandag 20 april

Gisteren was het SHAM EL NESSIN. In het Nederlands de Lente dag. Het valt op de eerste maandag na het Koptisch Orthodox paasfeest.Voor zowel de moslims als de christenen is het is een algehele feestdag en vakantie dag. De oorsprong ligt 4500 jaar geleden tijdens de tijd van de farao’s. Het was het een landbouw/boeren feestdag. Het verhaal gaat dat frisse lucht op deze dag een speciaal effect te hebben op de gezondheid schijnt te hebben. En daarom trekken er vele Cairezen vroeg op uit. Boottochtjes op de Nijl en naar de dieren tuin. Salah en ik togen samen met 93.000 anderen naar de Zoo. Voor slechts een Egyptische pond (13,5 euro cent) konden we naar binnen. Wie er nu meer ruimte en frisse lucht had de dieren of wij laat zich makkelijk raden. Maar dat is geen punt voor de bewoners van hier. Privé ruimte is een voor vele ongekende luxe in een stad met 15 miljoen inwoners waar er minstens een miljoen per jaar van bijkomen. Mensen met tassen vol eten verdrongen zich voor de ingang om een kaartje te bemachtigen. Iedereen straalde en was blij. Mensen hier zijn altijd erg vriendelijk en behulpzaam maar nu zag ik ook de blijheid naar elkaar toe. Een groot gezamenlijk feest. Zoals mijn ervaring met de ramadan. Mensen houden van -het vieren- samen. En dat alles wordt zeker ook uitgedrukt in het samen delen en genieten van eten. Gezouten vis, gele bonen en linzen zijn het traditionele recept op Sam El Nessin zij symboliseren het gevoel van hoop en het begin van de lente. Die bonen zijn verschrikkelijk zout. Daarom is wie weet mijn lente stralend en hoopvol begonnen. Het was een geweldige dag samen met Salah.

De binnen stad van Cairo was dan ook zo stil als Amsterdam op een vroege zondag ochtend. Zie foto

[nggallery id=12]

[/dutch]

[english]

20 April Sham El Nessin ” The Spring Day”

Sham El Nessin means ” Smelling the Breeze” It is a public holiday celebrated by the Egyptians. It falls on the first Monday following the Coptic Orthodox Easter. It should be mentioned that,Sham El Nessin holiday has originally been an agricultural festival and it may seen its birth 4,500

years ago since the days of the pharaoh.

Together with Salah and 93.000 inhabitants of Cairo I celebrated this day in the Zoo. Cairo itself is as quiet as an early Sunday morning in Amsterdam.

[nggallery id=12]

[/english]

[dutch]Zaterdag 18/zondag 19 april[/dutch][english]Saturday 18/ Sunday 19 April[/english]

[dutch]

Zaterdag 18 /zondag 19 april

Vandaag de hele dag achter mijn laptop gezeten om te monteren.  Om 13.00 uur even naar buiten gevlucht waarin ik in de zon een glaasje gemengd mango/aardbeien sap heb gedronken. Tegen over mij twee prachtige jonge vrouwen aan de waterpijp.  Die sjaaltjes hier laten me niet los. Ik denk dat  ik er een aparte serie over zou kunnen maken. Het is mode, het is hot, frivool en als ik mijn ogen goed de kost geef is het geen garantie voor zedelijk gedrag . Ik zie vele subtiele blikken en aanrakingen die of te wel tot een snelle verloving en vervolgens huwelijk moeten leiden of dat het wachten daarop onmogelijk zal maken. In Nederland heb ik  bij mijn gesjaalde mede zusters nooit zoveel contact gezien met de andere sekse en dan heb ik het vooral over de vrijheid het plezier wat ik hier zie in ontmoetingen.  Gisterenavond met Hayam en Shala naar de Cairo toren geweest  een van de ijkpunten van deze stad met een hoogte van 185 meter. Hayam wil Cairo vanaf deze plek in beeld brengen. Zeer laat in de avond nog naar Fenix geweest het bureau van Tarik had even het idee dat mijn harde schijf gecrasht was. Een half uur afkoeling in de  taxi was kennelijk voldoende om hem weer aan de  praat te krijgen. Ben er blijven werken tot

half twee ( zondag morgen dus) zat tevreden in de taxi weer terug naar mijn hotel. Heb nu mijn eigen filmpjes zo wat klaar.

Mijn hostel ligt in Oud Cairo en dat betekent bv. dat er de hele dag jonge kinderen rond lopen die een pakje tissues proberen te slijten. Toen ik vannacht zo laat door mijn Elwy street liep zaten er twee kinderen  van 5 en 8 jaar oud voor de tv die in het raam staat van het thee huis een of andere film te kijken met nog steeds dat pakje zakdoekjes in hun hand. Ik vond het te gênant  om het vast te leggen en ook te pijnlijk en ik weet zeker dat de omstanders zeer verontwaardigd zouden zijn. Er mag absoluut geen negatief beeld van Egypte naar buiten komen.

[nggallery id=11]

[/dutch]

[english]

translation is coming….

[nggallery id=11]

[/english]

[dutch]Vrijdag, 17 april[/dutch][english]Friday, 17 April[/english]

[dutch]

Vrijdag 17 april

Gisteren avond nam Salah Hashem ons mee om ons het gedeelte van de stad

El Sasayida Zaineb te laten zien waar hij dertig jaar geleden uit vertrokken is. Sinds die tijd woont hij in Frankrijk.  Met hele perioden nog steeds in Cairo maar nu in een buitenwijk. Hij heeft scenografie gestudeerd nu is hij een schrijver en een schrijft hij film kritiek en onlangs heeft ook de documentaire gemaakt. Looking for Rifaa.

Langzaam lopen we zijn stadsdeel binnen. We lopen op geharde grond met hier en daar een verdwaalde steen. Overal kleine winkeltjes met dezelfde ingrediënten. Waspoeder, haarspeldjes, olie,zout klein snoepgoed en enkele zijn dan bv. nog gespecialiseerd in draad of plastic zakjes

Ondanks de Armani T-shirts en de mobieltjes is het een stap terug in de tijd.. Foto’s en schilderijen zoals je die ziet uit de vorige eeuwen zijn hier nog steeds werkelijkheid. Hele oude mannen in djellaba’s,s zitten buiten op straat, in het theehuis of gewoon ergens te zitten tegen een boom of een tegen geliefd stuk muur. Dit bijna altijd in combinatie met de waterpijp. Het thee huis is verboden terrein voor vrouwen.

Vrouwen meestal in het zwart lopen snel met een onafscheidelijke plastic tasje gevuld met op zijn minst zeker een bos koriander erin. Soms krijg ik het idee dat ze zich daar  op die plek in de straat helemaal niet mogen bevinden.  Wel of niet helemaal gesluierd, hun ogen glimlachen me altijd toe. Een geliefde ontmoetings plek voor de vrouwen is de entree van het huis. Ze zitten daar meestal een beetje verscholen met elkaar te kletsen. Kinderen lopen overal  tussen door, hebben plezier  en komen naar je toe om te vragen : “What is your name”, “Welcome in Egypt “and “I love you”. Gisteren zat ik ergens een beetje verscholen achteraf komt daar een jongetje van zeg 7 of 8 jaar in een bruine djellaba naar me toe geeft me een handje en zegt I love you. Loopt dan snel en blij weg alsof hij iets overwonnen heeft.

Intussen loopt Salah  zo ongeveer te dansen op straat vol van romantiek over zijn geboortegrond. Hij brengt ons langzaam naar het hart van de wijk genaamd Kalat Alkabash. In de achste eeuw was het de hoofdzad van Egypte. De Moskee

Ibn Toulon Mosque.  Het is geinspireerd op het zelfde model als de moskee Samarra in Irak. Het is gebouwd door dezefde architect. Het bijzondere aan deze moskee is dat de trap zich niet in de minaret bevindt maar er zich aan de buitenkant om heen wentelt. Het blijkt dat deze moskee inspiratie bron is geweest  voor verschillende architecten ook in Saoedi Arabie….

Op het pleintje voor de muur van de moskee drinken we vers geperst rietsuiker sap en verteld Salah hoe hij  daar speelde en elkaar klimmend op elkaars schouders de bal weer ophaalde als die aan de andere kant van de muur in de tuin van de moskee terecht  gekomen was.

Deze avond stond ook nog in het teken van het huwelijk. In deze wijk wordt n.l standaard getrouwd op maandag of op donderdagavond. De kans dat we deze avond een huwelijk tegenkomen is echter groter omdat het morgen vrijdag gebedsdag is en voor dus velen een vrije dag, Je hoort het al van verre, hele harde muziek, gekleurde lichtjes die in een slinger over de straat hangen. Salah nadert behoedzaam en tast af of we welkom zijn. Is eenmaal het ja woord geven dan mogen we dat gedeelte van de straat bezoeken en filmen want we wilden hier graag ook een eenminuut maken.

Zodra de vrouwen me zien wordt ik meteen in de kring getrokken en uitgenodigd om mee te dansen. Ik weet dat weigeren geen zin heeft mijn verlegenheid en stijfheid doet ik er  niet toe. Ook niet mijn enigszins gevoel van schaamte dat ik besef dat we op zo’n moment bijna belangrijker zijn als het bruidspaar.  Als ik mijn enigszins gevoel van schaamte met Salah bespreek legt  hij me uit. Dat het geweldig is wat er gebeurde. Onze deelname is een vrijbrief voor de vrouwen om los kunnen gaan in de  beleving van hun eigen plezier en sensualiteit. De mannen hebben het even het na kijken met hun oordelen dat het hoerachtig gedrag is. Buikdanseressen worden vaak voor heel veel geld ingehuurd op mannen feestjes waarna er nog meer vrouwen komen om dat te doen wat officieel verboden is en tegelijkertijd ben je op zoek naar die ene maagd die er toch nog ergens rond moet lopen. Of wie weet al sinds tien jaar aan je gekoppeld is door wederzijdse ouders.

Op een gegeven moment is het duidelijk dat we weg moeten gaan. De gevoelens gaan uit de  hand lopen bij de jonge mannen. Ik wordt op de schouders genomen, mijn bovenste knoopje van mijn toch zedig bloesje word eigen handig dicht gemaakt door een oudere vrouw die de man bestraffend toe spreekt. Het is geweldig Nozomi  gaat ook helemaal uit haar bol en Hayam danste deze avond voor het eerst in haar leven. Eagle had de laatste maand geen work out gehad en haald nu alles in. Een vrouw plakte met een wild gebaar een biljet van 1 pond op zijn voorhoofd. Het was  geweldig voor iedereen. Volgens Salah hebben we daar voor een moment vrijheid gebracht voor de vrouwen! Alles gefilmd. Het materiaal heb ik nog niet gezien. Ik hoop dat er een goede minuut tussen zit zonder onze aanwezigheid. Dit achtergrond verhaal hoort erbij lijkt mij voor een juiste interpretatie. Maar wie weet spreken de beelden ook voor zich!

Oh ja de catering op het feest bestaat uit een taartje en een flesje prik!

[nggallery id=10]

[/dutch]

[english]

translation is coming….

[nggallery id=10]

[/english]

[dutch]Woensdag 15 april[/dutch][english]15 April [/english]

[dutch]

15 April

Vandaag gefilmd in de tuin van het Cairo musem . Het was erg inspirerend. Doordat er ook hier een soort paasvakantie is zijn de westerse toeristen niet in  de meerderheid. Hele school klassen keurig in uniform dit in een schril contrast met de weststerse kledingstijl. Echt die blote benen zijn hier totaal misplaatst. Genietend van mijn glas vers mango sap in mijn vertrouwde cafe kwam ik er achter dat ik niet in het juiste formaat gefilmd had. Jammer erg mooi materiaal. Hopelijk gaat me dat morgen nog lukken zonder politie ingrepen en ik hoop dat de tuinman nog een keer zijn trukje wil doen.  Gisteren heb ik hem geen baksies gegeven.

Gisteren avond tijdens het filmen op de The Tabir Bridge kreeg ik een paar politie agenten achter me aan. Tot nu toe kom ik er mee weg door de onnozele uit te hangen in combinatie met hun engels lukt dat nog.  Voor mijn collega’s van hier is het moeilijker. Zoaals ik al melde

tussen 17.00 en 18.00 uur mijn derde minuut geschoten op de El Tahir bridge. Deze brug lokt jonge stelletjes op zonsondergang tijd. Het gedicht op de brug wordt gestreeld en bemind alsof het de graftombe is van de dichter Hafiz in Shiraze in Iran. Vele jong geliefde lazen daar samen een gedicht en raakte even zijn tombe aan. Zich alle voorspoed wensen die je je maar voor kunt stellen.

Drink wine and spread flowers

Of Fate what do you seek?

The rose said in early hours

Nightingale, what do you speak?

Hafiz

Mijn aandacht is gericht op het filmen  mijn foto’s zijn gedachten van het moment.

[nggallery id=9]

[/dutch]

[english]

15 April

Today, I shot some footage in the garden of the musuem. Very inspiring. It’s a kind of Easter holiday here as well, so the western tourists are not in the majority. Groups of schoolchildren, turned out neatly in uniform. Totally different from how people dress in the west. Bare legs would be out of place here. As I was enjoying my glass of mango juice in my favourite cafe I discovered that I had filmed in the wrong format. A pity, because it was really good material. Hopefully, I’ll manage to film it again tomorrow without police intervention. And let’s hope that the gardiner will do that trick again. I didn’t give him any baksheesh yesterday.

A couple of policemen came after me yesterday while I was filming the Tahir Bridge. So far, I’ve managed to wriggle out of such situations by acting innocent and speaking English. My fellow-camera operators have more trouble. There is something special about returning to the same situation time and again, also because it is – quite literally – so closed off.

Between 17.00 and 18.00 I shot my third one-minute on the El Tahir Bridge. Young couples come to this bridge around sunset. The poem on the bridge is caressed and fawned over as if it were the tomb of the poet Hafiz himself in Shiraze, Iran. Many young lovers read a poem there and touch his tomb, hoping for all sorts of good fortune.

My attention focuses on filming. My photos are thoughts of the moment.

Drink wine and spread flowers

Of Fate what do you seek?

The rose said in the early hours

Nightingale, what do you speak?

Hafiz

[nggallery id=9]

[/english]

[dutch]Maandag/dindsdag 13,14 april[/dutch][english]Monday/Tuesday 13, 14 April [/english]

[dutch]

Maandag/dindsdag 13,14 april

Maandag stond in het teken van mijn camera. Yasmine zat twee uur in de taxi

op zoek naar een Canon dealer.  En ook ik liep in mijn buurt te zoeken en uiteindelijk belande ik via Tarik bij de Canon specialist. En ja hoor het was een knopje dat ik over het hoofd had gezien. Schaamrood!! Maar goed vanochtend met Nozomi en Eagle om 4.30 in de taxi gestapt om mijn

minuut te schieten tussen 5.00 en 6.00 uur. Ik dacht dat we naar de dead city zouden gaan maar de taxi chauffeur bracht ons naar Oud Cairo en we kwamen in het slapende koptisch gedeelte van de oude stad terecht. De toeristenpolitie lag nog te slapen en schrok wakker van ons.  De eerste bezoekers van die dag. De straten waren leeg op wat katten en honden na en voor we het wisten waren we in het historisch gedeelte van de stad . Helaas slechte omstandigheden om te filmen. Zoveel artificieel  licht maar gelukkig nog net voor zes uur kreeg ik een opkomende zon te pakken die erg veel moeite had om door de smog heen te  breken. Via de Nijl naar ons hotel gelopen. Vanmiddag kwam Hayam en kreeg camera les.  Salah kwam om zijn eerste opnamens te laten zien. Spannend materiaal. Gisteren avond ben ik met Amal  El Gamal, Mr Shariff en Eagle uit eten geweest. Het was een gedenkwaardige avond.  Naar aanleiding van mijn eerdere bezoeken aan Egypte en ook mijn verblijf van 14 dagen ( 2003) in Thebe met de woestijn als achtertuin. Inspireerde  Mr. Sheriff  om te vertellen dat hij lang geleden 6 jaar in de woestijn”op vakantie” geweest was. Hij bleek in het geheel 14 jaar in 5 verschillende gevangenissen doorgebracht te hebben. Tijdens mijn vorige verblijf in Cairo heb ik hem voor het eerst ontmoet. Ik was meteen onder de indruk van zijn menselijkheid en gelaagde wijsheid. Ik ben met hem in contact gekomen door Amal zij maakt op dit moment een documentaire over hem.

Een van zijn eerste novellen zijn in het engels vertaald. Ik blij want mijn Arabisch wordt niet beter met de dag .De foto’s zijn in de vroege avond genomen we hadden nl. afgesproken bij de Moskee El  Hoessin. Er was feest leek het wel. Bij de mannen ingang werden zelfs glaasjes sap uitgedeeld. Je ziet hier ook de Imam op weg naar de moskee.

[nggallery id=8]

[/dutch]

[english]

Monday/Tuesday 13, 14 April

Monday was all about my camera. Yasmine spent two hours in a taxi, looking for a Canon specialist. I walked around in the neighbourhood, asking people if they knew of one. Eventually, Tarik struck lucky. Yes, it was a button that I hadn’t noticed. I could have died of embarrassment.

Anyway, Nozomi, Eagle and I stepped into a taxi at 4.30 a.m. to shoot my minute between 5 and 6 a.m. I thought we were heading for the dead city but the driver took us to Old Cairo. We ended up at the Coptic quarter of the old city. The tourist police were still asleep. They woke up with a start; we were the first that day. The streets were deserted apart from a few stray cats and dogs. Before we knew it, we were in the historical part of the city. But the conditions for filming were poor. Too much artificial light. Fortunately, just before six, the sun began to rise though it had a lot of trouble penetrating the smog. Walked back to our hotel along the Nile. Hayam arrived this afternoon to receive some camera lessons. Salah came to show his first shots. Exciting stuff. Yesterday evening I went out for dinner with Amal el Gamal, Mr Shariff and Eagle. It was a memorable occasion. When Mr Shariff heard about my earlier visits to Egypt and my fourteen-day stay in Thebes on the edge of the desert, he told me that, long ago, he had spent six years ‘on vacation’ in the desert. Apparently he has spent 14 years in five different prisons. I met him for the first time during my last visit to Cairo and was immediately taken by his wisdom and humanity. I came into contact with him through Amal, who is currently making a documentary about him. One of his first novels has been translated into English. I’m glad, because my Arabic isn’t exactly improving by the day. The photos were taken early in the evening. We had arranged to meet at the El Hussein Mosque. They seemed to be having a party. Glasses of fruit juice were even being handed out at the men’s entrance. Here you can see the Imam on his way to the mosque.

[nggallery id=8]

[/english]

[dutch]Zaterdag 11/ zondag 12 april[/dutch][english]Saturday 11, Sunday 12 April [/english]

[dutch]

Zaterdag 11/ zondag 12 april

En ik dacht dat  het aan Ramadan lag dat de nachten dagen worden en dat je steeds probeert om ergens een paar uurtjes slaap te pakken. De mensen hier houden gewoon niet van slapen. Er is altijd leven en het verbaasd  me niet als ik om middernacht opgebeld wordt of ik nog even ergens iets kom drinken. Tarik haalde ons gisteren om 11.00 op en we gingen naar Odeon. Mooi oud  hotel en  een terras met een geweldige view over de stad bijna nog volle maan en een camparie met verse limoen sap. De nacht was kompleet  En dan, voor je het weet loop je om 2.30 naar je hotelkamer en we waren niet de  enige op straat. Er zijn iets van 15 miljoen mensen hier en de stad is even groot als de provincie Utrecht. Er is eigenlijk nauwelijks een vierkante meter ruimte voor een persoon. Lopen op straat is je eigenlijk voortbewegen in een oncontroleerbare  slurf iedereen loopt tegen elkaar op en de trottoirs zijn weer een extra winkelstraat. Zaterdag hebben we er de plattegrond van Cairo eens bekenen. Het blijkt dat we met onze verschillende filmlocaties een heel groot stuk van Cairo coveren. We gaan aan de slag. En wel Yasmine El Rashidi, Tarik Soedema, Nozomi Kume, Salah Hashem Moustasfas, Hayam Abdel Baky, Amal El Gamal, Adham Youssef en ondergetekende.

Mijn eerste een minuut vandaag geschoten bij de ingang van het Egyptisch museum.

[nggallery id=7]

[/dutch]

[english]

Saturday 11, Sunday 12 April

And I thought it was all because of Ramadan that the nights were turned into days and people snatched a few hours of sleep when they got a chance. I was wrong. The people here don’t like to sleep. There is always something going on. People don’t think twice about ringing you at midnight and asking you out for a drink. Tarik picked us up yesterday at 11 o’clock and we went to the Odeon. A beautiful old hotel with a terrace and a wonderful view of the city. It was almost full moon. I had a Campari with fresh lemon juice. The night was perfect. And then, before we knew it, it was 2.30 am and we were walking back to my hotel. And we weren’t the only ones on the streets. Around 15 million people live in this city, which is more or less equal in size to the Province of Utrecht. There is scarcely one square metre for each inhabitant. Walking on the street is more like moving forward in an uncontrollable throng. Everybody bumps into one another and the pavements are just an extra shopping street. On Saturday we looked at the map of Cairo. It seems that our film locations will cover a very large part of Cairo. We’re ready to go. Yasmine El Rashidi, Tarik Sudema, Nozomi Kume, Salah Hashem Mustasfas, Hayam Abdel Baky, Amal El Gamal, Adham Yussef and your truly.

I shot my first one-minute today at the entrance to the Egyptian Museum.

[nggallery id=7]

[/english]

[dutch]Donderdag 9 april[/dutch][english]Thursday, 9 April[/english]

[dutch] Donderdag 9 april Vanavond onze tweede bijenkomst gehad bij Fenix. Tariks’s Soedema offiche. Hij stelde Dalia voor. Zij gaat voor hem de eenminuten maken en haar uitgangspunt is het gender concept. Gefilmd in documentaire stijl. Yasmine El Rashidi gaat de plekken in de stad op zoeken die haar een escape mogelijkheid geven van uit de behoefte om even deze madness te ontvluchten. Hayam gaat het metro/busstation onder zoeken en Cairo bij nacht filmen vanuit vogelperspectief. Salah  gaat op zijn geboorte grond  de  bruiloft vastleggen en een speciale vrouwen straat filmen tussen 16.00 uur 17.00. Adham gaat het licht en geluid op verschillende tijden van de dag registeren. Ik ga in ieder geval de toeristen voor het Egyptisch museum vast leggen. Helaas mijn arabisch is niet toereikend hier. Maar aan het enthousiasme en hoe ze op elkaar ingaan is het duidelijk dat iedereen zeer geïnspireerd is.In Shalla ! Vandaag komt Nozomi aan.  Dan zijn we compleet. Ik heb vandaag nog een gesprek met Amel zij heeft behoefte aan informatie voordat ze weet of ze mee wil doen.  Ze heeft camera ervaring en werkt bij de TV. Het is zeer inspirerend  jong talentvol gezelschap en ik ben zeer verheugd  dat ik ze bij elkaar heb kunnen brengen en er een deel van ben.

[singlepic id=19 w=200 h=150 float=] [singlepic id=20 w=200 h=150 float=]

[/dutch]

[english]

Thursday, 9 April

This evening we had our second meeting at Fenix, Tarik’s office. He introduced me to Dalia, who will make the one-minutes for him with gender as the theme. It will be a documentary-style film. Yasmine El Rashidi will search for parts of the city that offer an escape from the madness. Hayam is going to take a look at the metro and bus station and film a bird’s-eye view of Cairo by night. Salah is going back to his home territory to film a wedding and and a special women’s street between 16.00 and 17.00. Adham will register light and sound at different times of the day. I’m off to film the tourists at the Egyptian museum. It’s such a pity that I don’t speak the language but you can see by their enthusiasm that it is really inspiring.

Nozomi arrives today. By tomorrow our group will be complete. I still have to talk to Amel today. She needs more information before she decides whether to join us. I hope she does. She has camera experience and works for the TV.

It is a very inspiring, young and talented group. I am so happy that I managed to bring them together and that I can be a part of the project.

[singlepic id=19 w=200 h=150 float=] [singlepic id=20 w=200 h=150 float=]

[/english]

[dutch]Woensdag 8 april[/dutch][english]Wednesday, 8 April[/english]

[dutch]

Woensdag 8 april

To day I give the content of the blog to Eagle. I met him in the hotel and we went off together. Here is story of the day. The chcolate I bring  from home makes him writing….  You know the chocolate movie with Juliette Binoche!

We are sitting at an outdoor café in Cairo.  Anne wants to photograph a group of young local girls as they interact.  So we sit drinking coffee and tea while they get used to our sitting at the next table.  While we are waiting a young shoeshine boy comes up and wants to shine my shoes.  Anne reaches for her camera and the boy wants to run but he is hungry for the work and I distract him.  Anne pretends to shoot pictures of the girls while taking photos of the shoeshine boy (sneaky woman).  The shoeshine boy has a good heart; it shows in his earnest smile has he works while doing a good job of it.  While he is working, two older men starting looking over Anne’s shoulder at the screen of her camera to see what pictures she has taken.  Anne then follows them back into their shop where they are hand-binding booklets in a print shop.  Cairo a city of 18 million, and the people are so friendly – that is amazing to me, I guess I have become used to big American cities that are not so nice.  Anne comes back from the shop and is now able to get some pictures of the girls. They are smoking a water pipe, most likely without the permission of their parents as they have certain furtive look about them as if expecting to be caught while working real hard at acting as if it is an everyday affair.

[nggallery id=4]

[/dutch]

[english]

Wednesday 8 april

To day I give the content of the blog to Eagle. I met him in the hotel and we went off together. Here is history of the day. The chcolate I bring  from home makes him writing…. You know the chocolate movie with Juliette Binoche!

We are sitting at an outdoor café in Cairo.  Anne wants to photograph a group of young local girls as they interact.  So we sit drinking coffee and tea while they get used to our sitting at the next table.  While we are waiting a young shoeshine boy comes up and wants to shine my shoes.  Anne reaches for her camera and the boy wants to run but he is hungry for the work and I distract him.  Anne pretends to shoot pictures of the girls while taking photos of the shoeshine boy (sneaky woman).  The shoeshine boy has a good heart; it shows in his earnest smile has he works while doing a good job of it.  While he is working, two older men starting looking over Anne’s shoulder at the screen of her camera to see what pictures she has taken.  Anne then follows them back into their shop where they are hand-binding booklets in a print shop.  Cairo a city of 18 million, and the people are so friendly – that is amazing to me, I guess I have become used to big American cities that are not so nice.  Anne comes back from the shop and is now able to get some pictures of the girls. They are smoking a water pipe, most likely without the permission of their parents as they have certain furtive look about them as if expecting to be caught while working real hard at acting as if it is an everyday affair.

[nggallery id=4]

[/english]

[dutch]maandag 6 april[/dutch][english]Monday, 6 April[/english]

[dutch]  Vandaag hadden we onze eerste bijeenkomst voor de eenminuten 24 Cairo. Aanwezig was Adam Youssef, Tarik Soedema , Salah Hashem en ik. We troffen ons in het katoor van Tarik. Tarik en Adham twee zeer jonge getalenteerde  mensen. Tarik als Kunstenaar/designer, multimedia en buisness specialist. En Adham als veelbelovend architect.  Salah Hashem als flim criticus en documentaire maker en organisator en ondergetekende.  Eerst hebben we  over ons werk verteld en daarna hebben we over het prioject als zodadig gesproken. Wat laat je zien van een stad. Cairo hangt naturlijk van clichés aan elkaar en hoe gaan we  daarmee om in het city portret 24. Deze week nog twee bijeenkomsten en daarna gaan we camera op record zetten. Zaterdag zijn we in hopelijk compleet in shalla. Als inspiratie bron heb ik de film Lagos van Brechtje van de Haak mee genomen. De vorige keer toen ik naar Cairo ging was het  zien van deze film voor mij een eye opener hoe je ook kunt  kijken naar een stad.

Gisteren in de ochtend was ik met Omar een op de markt Khan El Khalili.  Het is in het oud  islamitische deel van Cairo. Omar heeft hoofdbedekking nodig. Ik kon om hele andere reden gelukkig een sjaal lenen toen ik een 500 jaar oude moskee bezocht.

[singlepic id=9 w=320 h=240 float=] [singlepic id=10 w=320 h=240 float=]
[singlepic id=11 w=320 h=240 float=]

[/dutch] [english] The first meeting Today we had our first meeting for the one-minutes for 24 Cairo. Adam Youssef, Tarik Soedema, Salah Hashem and myself came together in Tarik’s office. Tarik and Adam are two very talented young men. Tarik is an artist-designer and a multimedia and a business specialist. Adam is a very promising archtect. Sala is a film critic and documentary maker and organiser. We began by telling one another about the kind of work we do and then we discussed the project. What parts of a city should we show? There are so many stereotypical pictures of Cairo. How do we deal with that in our portrait? Another two meetings this week, then we start filming. Hopefully we’ll be complete in shalla on Saturday. I have brought along Brechtje van de Haak’s film about Lagos for inspiration. The last time I visited Cairo was a real eye-opener for me. Yesterday morning I accompanied Omar to the Khan El Khalili market in the old Moslem part of Cairo. Omar needed to cover his head. Fortunately, I was able to borrow a scarf, for a totaly different reason, when I visited a 500-year-old mosque.

[singlepic id=9 w=320 h=240 float=] [singlepic id=10 w=320 h=240 float=]
[singlepic id=11 w=320 h=240 float=]

[/english]

[dutch]Cairo Bedoein Hotel[/dutch][english]Cairo Bedoein Hotel[/english]

[dutch]

Zondag morgen 4.15. Cairo Bedoein Hotel

Het was prachtig om zo vroeg in  de ochtend de stad binnen te rijden.( Het vliegtuig had vier uur vertraging wegens een technisch mankement). Enkele minaretten waren prachtig verlicht en hier en daar was nog een winkeltje open en natuurlijk altijd mannen die buiten thee zitten te drinken en aan de waterpijp hangen.  Heel jammer dat ik mijn camera niet handklaar bij  me had, was al een prachtige een minuut geworden.  De stad zo stil nog misschien niet voor  iemand die voor het eerst hier komt maar ik weet hoe het over en paar uur is.  Hopelijk wordt ik vannacht niet wakker en denk  in een eerste impuls dat er een kakkerlak op mijn gezicht loopt. Het risico dat er een stuk klak naar beneden komt is misschien wel groter. Zodadelijk begint de oproep tot gebed weer en ik doe mijn oordoppen in en hoop nog wat uurtjes te slapen.

Maar wat gebeurt er tot mijn verbazing ik word wakker van klokkengelui. Het is zondag en de Kopten hier gaan naar de kerk!

[singlepic id=6 w=320 h=240 float=] [singlepic id=8 w=320 h=240 float=]

[/dutch]

[english]Sunday, 4.15 a.m. Cairo Bedouin Hotel

It was wonderful to drive into town so early in the morning (the plane had a four-hour delay due to a technical fault). Some of the minarets were beautifully illuminated. A few shops were open here and there and, of course, men were sitting outside, drinking tea and smoking water pipes, huddled in groups. What a pity I didn’t have my camera on hand. This would have made a wonderful one-minute. The city might not look all that quiet to someone who comes here for the first time, but I know how busy it will get in a couple of hours. Hopefully, I won’t wake up later and think, half-asleep, that a cockroach is walking across my face. The chance of bits of plaster raining down on me is probably greater. The call to worship will begin soon. I put my earplugs in and hope to sleep a few hours more.

But, to my utter amazement, I wake up to the sound of bells. It’s Sunday, and the Coptics are on their way to church.

[singlepic id=6 w=320 h=240 float=] [singlepic id=8 w=320 h=240 float=]

[/english]

Privacy Settings
We use cookies to enhance your experience while using our website. If you are using our Services via a browser you can restrict, block or remove cookies through your web browser settings. We also use content and scripts from third parties that may use tracking technologies. You can selectively provide your consent below to allow such third party embeds. For complete information about the cookies we use, data we collect and how we process them, please check our Privacy Policy
Youtube
Consent to display content from - Youtube
Vimeo
Consent to display content from - Vimeo
Google Maps
Consent to display content from - Google